گناه بخل (قرآن)بخل عبارت است از خوددارى صاحب نعمت، از انفاق آنچه خداوند به وى ارزانى داشته در جایى که انفاق، محبوب و مطلوب است. طبق برخی آیات قرآن، بخل، سیئه و گناه می باشد. ۱ - سیئه بودن بخلبر مبنای برخی آیات سوره اسراء، بخل، سیئه و گناه، نزد خداوند می باشد: ولاتجعل یدک مغلولة الی عنقک... . «هرگز دستت را بر گردنت زنجیر مکن، (و ترک انفاق و بخشش منما) و بیش از حد (نیز) دست خود را مگشای، تا مورد سرزنش قرار گیری و از کار فرومانی». کل ذلک کان سیـئه عند ربک مکروها. «همه اینها گناهش نزد پروردگار تو ناپسند است». ۲ - پانویس
۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۱۵۰، برگرفته از مقاله «گناه بخل». |